Şarj bitme hakkı - var mı böyle bir hakkımız?

Önce, bu satırlara birkaç dakika ayırmadan evvel, telefonunuzun şarjı yüzde kaç kalmış bir kontrol edin isterseniz. 'tehlikeli' seviyelere düşmüşse bir şarja takın arzu ederseniz. Ne gerek var canım filan demeyin, zaten ya şimdi ya da birazdan buluşturacaksınız telefonu şarj edebilen bir cihazla. Merak etmeyin, size böyle dediğime de bakmayın, ben de birazdan takacağım şarja. O en bir popüler uygulamayı yükledim geçen, ne çok şarj tüketiyormuş meret!


'İnce uçlu nokia şarz'dan telefonun tam randımanlı çalışması için tedarik edilen türlü güç kaynağına uzanan bir seyahat mobil iletişim çağımız. Yedek pil, mobil şarj cihazı, olmadı usb ile bulduğumuz her kaynağa yamandığımız bir hayat. Şarjımız kadar varız madem, her daim şarjlı gezelim o vakit şiarıyla hareket ettiğimiz günler. Akıllandıkça beslenme alışkanlıkları değişen, kolayca şarj olup, kolaylıkla da takatsiz kalıp 'pil bitiyor bende' diyen cihazlar adeta bileğimize kelepçeli. Şikayet etsek de, muhabbetlerde yakınıp dursak da vaziyet böyle. Alıştık, alışmakla kalmayıp bağımlı hale geldik. Bir saniye, bir bakayım Whatsapp'tan bir şey geldi. Hemen döneceğim.

Var mı böyle bir hakkımız?

Şarj bitme hakkımız var mı peki? Tabii ki var, iki dakika da telefonsuz idame ettiremeyecek miyiz hayatımızı dediniz değil mi? Emin misiniz? Bir saat kapalı kalsa o telefon mesela? Hadi size iyi geldi, idare ettiniz. Peki dünya, çevre, gündem? Telefonun şarjı bitik geçirdiği her saniye, her dakika kimbilir siber alemde neler oluyor, neler bitiyor, neler başlıyor, kimler nelerinizi beğeniyor. Arayı uzatınca, arayı kapamak ne kadar güç değil mi?

Oysa hakikaten bir şarj bitme hakkımız var. Evet, zor şey, ama var. Nefes almak için, başımızı sudan biraz çıkartıp kendimize gelebilmek için o şarj denen bitme delisi şeye bir dur demek şart! Bir tatil günü, hazır da bayram hareketliliği sakinleşmişken mesela bugün, şarj bitmesi sonucu kapanmadan ötürü ulaşılamıyor oluverin bir süre. Süre size bağlı, belki 15 dakika, belki 1 saat. Daha fazlası güç olacak, ama bir ihtimal 2 saat.

Bir kere de gündem beklesin

O süreyi, o sayılı dakikayı bir dostunuzla karşılıklı oturmuş çay, kahve (ya da canınız ne çekerse) eşlikli sohbetle geçirin. Bu kez bi selfie çekmeyiverin, sohbete dalın gidin. Sohbete dalıp gitme hakkınız, şarjlı gezme mecburiyetine baskın çıksın. Bir kitaba dalın gidin, sayfalardan alıntı yapıp Instagram'da paylaşmayıverin. Gazetede okuduğunuz habere yapacağınız yorum biraz beklesin. O kısa süreli şarjsızlık hali yardımını esirgemesin, bu kez vakit nasıl da geçti anlamayıverin. Sonra bu 'deneyim'i tweetlersiniz gerekirse. Ama o an boşverin. Gündem bir kere de sizi beklesin. O delicesine bilgi akışından ağız tadıyla bir mahrum kalın.

Bayram tatili, akrabalar, kaçan kurbanlıklar, ne olacak memleket halleri... Bayram maceralarını, kaçan 'komikli' büyükbaş hayvan görüntülerini akşama yazarsınız, paylaşırsınız. Olmaz mı? Maceralar baki nasılsa, e gündem deseniz sizi zaten hiç beklemedi ki! Şimdilik biraz temiz hava alsanız. Telefon ne olur ne olmaz cepte, çantada dursun tabii. Sonra acil bir şey olur, neme lazım. Ama çıkmasın, elden düşsün bugün bir ara. Bakarsınız alışkanlık yaratır, günlük telefon mesaisinde böyle böyle, ara ara kendinize izinler verirsiniz. Şarj bitme hakkınızın olduğunu anımsarsınız. Kontrolün yine sizde olduğu anlar geçirirsiniz. Fena mı olur?